Montaż wstępny czy przelotowy?
Kategoria:
Montaż
W technice mocowań wyróżnia się trzy rodzaje montażu - wstępny, przelotowy i z odstępem. Każda z tych metod wpływa na zachowanie elementu mocującego w otworze.
Montaż wstępny czy przelotowy?
Montaż wstępny - co go wyróżnia?
Przy montażu wstępnym dybel najczęściej ściśle przylega do powierzchni podłoża. Otwór nawiercony w podłożu jest większy niż otwór montażowy w mocowanej części. Aby wykonać go poprawnie, należy zaznaczyć odstępy między otworami z mocowanej części na podłoże. Następnie wywiercić otwory, włożyć dyble i przykręcić mocowany przedmiot. W przypadku montażu z użyciem 3 lub więcej dybli zachodzi ryzyko wykonania otworu w niewłaściwym miejscu. Aby tego uniknąć, warto zastosować dyble przelotowe.
Montaż przelotowy - jakie typy mocowań są mu dedykowane?
Jest zalecany szczególnie wtedy, gdy dany element mocuje się przy użyciu więcej niż dwóch kołków. Otwory w mocowanej części mogą by wykorzystywane jako wiercenie wstępne, ponieważ średnica otworu w mocowanej części musi być co najmniej tak duża, jak w podłożu. Oprócz ułatwienia montażu osiąga się również dużą dokładność wykonania otworów pod dyble. Kołki wkłada się przez mocowany przedmiot do nawierconego otworu i następnie rozpiera.
Montaż z odstępem - do jakich elementów?
Stosujemy go, gdy mocowany przedmiot ma być zamocowany w pewnym określonym odstępie od płaszczyzny podłoża w sposób wytrzymały na ściskanie i rozciąganie. Do tego celu służą kotwy metalowe z metrycznym gwintem dla wkrętów lub gwintowanych sworzni z nakrętkami zabezpieczającymi.
Długość użytkowa (grubość ścisku) odpowiada najczęściej grubości zamocowanego przedmiotu. W przypadku montażu wtykowego można to różnicować przez odpowiedni wybór długości wkrętu. Natomiast w przypadku montażu przetykowego maksymalna długość dybla. Jeśli podłoże ma warstwę tynku lub materiału izolacyjnego, to należy wybrać taki wkręt lub taki dybel przetykowy, który ma długość użytkową odpowiadającą przynajmniej grubości tynku i grubości mocowanego przedmiotu. Głębokość zakotwienia h odpowiada w przypadku dybli z tworzywa sztucznego i ze stali odległości między górną krawędzią nośnej części konstrukcyjnej i dolną krawędzią części rozprężnej.
